31 Ekim 2010 Pazar

Analı-kızlı bir Yıldız Parkı Gezisi

Geçen hafta annemle küçük bir İstanbul turu yaptık.

Boğaz gezisi için geç bir saatte uyanmış olsam da, o gün çok güzel geçti. Malum ev biraz uzak olduğu için annemle koşuşturmaca içinde yola çıktık. Allah'tan trafiğe takılmadıkta biran önce istediğimiz yere ulaşabildik.

Benim amacım park bahçe gibi yerlere gidip sonbahar temalı fotoğraflar çekmekti. Önce Emirgan Parkı'nda karar kılmıştık ki, saatin geç olması fikrimizi değiştirdi. Daha yakın bir yer olan Beşiktaş'taki Yıldız Parkı'na gitmeye karar verdik.

Park içinde dolaştıktan sonra yine yürüyerek Ortaköy'e gittik. Orada kısa bir turdan sonra Ortaköy'de klasikleşen kumpir keyfimizi yaptık annemle...

Annem sanki arkadaşım gibi. İstediğim herşeyi rahatça konuşabiliyorum, paylaşabiliyorum. Bazı arkadaşlarımın anneleriyle olan iletişim kopukluğu ise beni üzüyor. İşte o zaman ne kadar şanslı olduğumu düşünüyorum...

Ben bu küçük gezimiz boyunca yine bir çok fotoğraf çektim... Havanın da güzel olmasıyla her yer cıvıl cıvıldı. Anne-kız eğlenceli bir gün yaşadık...

İşte o gün çektiğim fotoğraflardan birkaç tanesini Flickr hesabıma ekledim. Buradan bakabilirsiniz: http://www.flickr.com/photos/zeynepmirza/5143528039/

Umarım beğenirsiniz görüşmek üzere :)

28 Ekim 2010 Perşembe

İyi ki doğmuş!

Bugün bitanecik dostumun doğum günüydü...

Can dostum, gerçek arkadaşım.

Yalancıktan, sadece iyi günlerde ortaya çıkan dostluklardan değil bizim arkadaşlığımız, Allah ömür verdiği sürece devam edecek cinsten...

6 yıl önce tanışmıştık Begüm'cüğümle... Liseye ilk başladığımız gün, sınıflara girmeden önce bahçede sıra olmuştuk. Hani bir insana bakınca iyi ya da kötü düşünceleriniz belirir ya aklınızda, belki bir önyargı, belki de elektrik meselesi... Onu ilk gördüğümde de öyle oldu işte. Sanki seneler öncesini hissediyormuşcasına, çok iyi anlaşacağımı orada anladım sanki... İyi niyetini, temiz kalbini, yardımseverliğini fısıldıyordu tatlı yüzü.. Güler yüzlülüğü insanı rahatlatıyordu, huzur veriyordu...

Bugün Ona karşı olan görüşüm hiç değişmedi. Zaman geçtikçe güvenim, sevgim, bağlılığım katlanarak devam etti. Sıkıntılı günlerimizde hep birbirimize destek olduk. Zor zamanlarımızda fikir verdik, danıştık... Mutlu günlerimizde eğlendik, güldük, gezdik, fotoğraf çektik, saatlerce msn'de konuştuk... Gecenin bir vakti zamansızca birbirimize sevgi mesajları attık, bazen otobüste, bazen sınava girerken, bazense uykuya dalmadan önce...

Şimdi Begüm'cüm bir yaş daha büyüdü. Zaten olgun olan kişiliğine, bir yaş daha eklendi...

Benim tatlı, sevimli, çalışkan, dürüst, felsefetik dostum iyi ki var, iyi ki tanımışım...

Her şey güzel gönlünce olsun canım arkadaşım kardeşim...